Tajland / Bangkok
Bangkok glavni je grad kraljevine Tajland od 1782. godine. Grad ima poseban upravni status, a na njegovom čelu nalazi se guverner. Prestonica Tajlanda ima 8,249 miliona stanovnika (stanje po popisu iz 2010. godine).[1] Ubedljivo je najveći i najmnogoljudniji grad države. U široj regiji Bangkoka, najvećoj urbanoj konglomeraciji u Tajlandu, živi ukupno 14,566 miliona stanovnika (stanje 2010).[2] Grad se nalazi na istočnoj obali reke Čao Praja nedaleko od Tajlandskog zaliva. Bankok je jedan od ekonomsko najdinamičnijih i socijalno progresivnih gradova jugoistočne Azije. Po nekim tvrdnjama se smatra kao regionalni centar koji napreduje da postane rival Singapuru i Hongkongu mada pati od loše infrastrukture i socijalnih problema zbog svog prebrzog razvoja. Bangkok je takođe jedna od najpopularnijih turističkih destinacija.
Grad je politički, ekonomski i kulturni centar Tajlanda sa brojnim univerzitetima, visokim školama, palatama i preko 400 vatova (budističkih hramova i manastira) kao i najvažniji saobraćajni čvor zemlje. Nacionalni muzej u Bangkoku je najveći svoje vrste u jugoistočnoj Aziji. Bangkok je takođe i sedište Ekonomske i socijalne komisije za Aziju i Pacifik Ujedinjenih naroda (UNESCAP).
Vremenska razlika Bangkoka u odnosu na UTC iznosi +7 sati. Prema srednjoj Evropi, vremenska razlika zimi iznosi +6 sati, dok leti iznosi +5 sati, jer Tajland nema letnog računanja vremena.
Puno ime grada - Grad anđela, veliki grad, večni grad dragulj, neosvojivi grad Boga Indra, velika prestonica sveta ukrašena sa devet dragih kamenova, srećni grad u kome je ogromna kraljevska palata koja podseća na božanski dvor u kome vlada reinkarnirani Bog, grad koji je dar Indre, a izgradio ga je Višnukarma.
Bangkok (današnji kvart Tonburi) prvobitno je činio samo malo ribarsko selo na istočnoj obali reke Čao Praja. Po prvi put na kartama pojavila se na jednoj portugalskoj karti 1511. godine.[3] Oko 1680. godine južno od sela nalazila su se samo tri naselja: carinska stanica, holandska trgovačka stanica osnovana 1622. godine pod imenom Fort Amsterdam i mestašce Ban Vat.[4] Tokom istorijske epohe kraljevstva Ajutija naselje se razvilo u značajnu trgovačku luku i grad na rečnom putu prema prestolnici.[3]
Temelji današnjeg Bangkoka nalaze se u malom gradu Tonberi, koji je danas deo glavnog grada na zapadnoj obali reke Čao Praja. General Taksin je 1772. godine proglasio Tonberi novim glavnim gradom nakon što je prestolnica kraljevstva Ajutija potpuno uništena 1767. godine tokom rata sa Burmom. Deset godina kasnije novi kralj Rama I, osnivač sve do danas vladajuće dinastije Čakri, premestio je sedište vlade na istočnoj obali i time područje zvanog Ratanakosin proglasio glavnim gradom. U to doba Ratanakosin su naseljavali većinom Tajlanđani kineskog porekla, naročito u selu Bang Kok, koje je kralj izgradio po uzoru na raniju uništenu prestolnicu kraljevstva.
U to toba celi grad je bio ispresecan gustom mrežom kanala (khlongs), kroz koje se odvijao najveći deo saobraćaja. Čak je i pijaca (plivajuća pijaca) bila organizovana na vodi. Ulica gotovo da i nije bilo. Bangkok u to vreme je bio često nazivan Venecijom istoka. Najveći broj kanala je do sredine 19. veka zatrpan kako bi se napravilo mesta za rastući cestovni saobraćaj i sve veći broj sagrađenih kuća. Prva popločana ulica 1863. godine u gradu bila je ulica Tanon Čaroen Krung (stranci je nazivaju New road, nova ulica), duž nekadašnjeg puteljka kojeg su utabali slonovi. Tokom vladavine kralja Čulalongkorn (Rama V, od 1868. do 1910.) nastala je prva željeznička pruga u Bangkoku koja ga je povezivala sa severom zemlje, kao i brojne tramvajske linije unutar grada. Iz tog doba potiče i veliki broj ulica na čiji izgled su većinom uticali evropski stilovi...
